CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Τετάρτη, Ιουλίου 23, 2008

Ο Χορός των Μυστικών της Ελ. Τσαμαδού / Εκδόσεις Ψυχογιός


Το βιβλίο αυτό αποτελεί αναμφισβήτητα την πρότασή μου για αυτό το καλοκαίρι. Το καλύτερο μυθιστόρημα που διάβασα τα τελευταία χρόνια.

Τα προηγούμενα βιβλία της ίδιας, εξίσου αριστουργηματικά, Η ΕΤΑΙΡΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ και ΟΙ ΘΕΟΙ ΠΕΘΑΝΑΝ ΣΤΗ ΡΩΜΗ , αλλά στον Χορό των Μυστικών η Ελένη Τσαμαδού ξεπέρασε τον εαυτό της!
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο, ένα αριστούργημα. Καθαρό δείγμα λογοτεχνίας, σπάνιο για τις μέρες μας. Η ίδια η συγγραφέας αναφέρει στον πρόλογό της πως δεν πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα, αλλά δε θα συμφωνήσω. Έμαθα τόσα πολλά για την ιστορία της χώρας μας μέσα από αυτό το βιβλίο, όσα δεν είχα μάθει στα θρανία του σχολείου!
Πραγματικά νιώθει κανείς "φτωχός" να κάνει κριτική στο βιβλίο αυτό της Ελένης Τσαμαδού. Μόνο ως αναγνώστρια μπορώ να καταθέσω τη συγκίνηση και το δέος που μου προκάλεσε η ανάγνωσή του. Ένα έργο αληθινό έπος, πλούσιο σε ιστορικά στοιχεία, δεμένα με εξαιρετικό τρόπο μεταξύ τους και με τον μύθο ταυτόχρονα. Άριστη η πλοκή, άριστος κι ο τρόπος γραφής.
Διαβάζοντας κάθε σελίδα του, νιώθεις τον θαυμασμό για την δημιουργό του. Καταφέρνει να μεταφέρει τον αναγνώστη της στην εποχή που περιγράφει, να τον κάνει να νιώσει πως ζει εκεί, μαζί με τους ήρωές της. Πλούσιο σε λαογραφικά στοιχεία, εντυπωσιακό στη χρήση της γλώσσας, όπως αυτή εξελίσεται στην πορεία των χρόνων που ξετυλίγονται.
Το βιβλίο καλύπτει μια χρονική περίοδο από το 1880 ως το 2004 και πρωταγωνιστούν σε αυτό τέσσερις γενιές γυναικών. Η καθεμιά με την προσωπικότητά της, αφήνει το στίγμα της μέσα στην ψυχή μας. Η Ανέζω, η Σοφούλα η Τζούλη και τέλος η Αναστασία, που φτάνει ως την σύγχρονη εποχή να δώσει τις απαντήσεις και την κάθαρση που λαχταρούμε, έχοντας ζήσει κι εμείς μαζί με αυτές όλο το δράμα της ζωής τους.
Τα σκηνικά είναι πολλά κι αυτό δίνει στο βιβλίο ένα εξαιρετικό ενδιαφέρον. Μεγάλο μέρος του έργου είναι αφιερωμένο στους μετανάστες της Αμερικής, όπου η συγγραφέας μας μεταφέρει την αγωνία, τα όνειρα και τον τρόπο που έστησαν οι Έλληνες την ζωή τους εκεί, μέσα από την ιστορία του Γιώργη και της Σοφούλας. Οι περιγραφές του κάθε τόπου είναι εκπληκτικές, νιώθεις πραγματικά πως πέρασες από κει εσύ ο ίδιος!
Σκεφτείτε πόσο δύσκολο είναι να περιγράψεις με τέτοια ακρίβεια και ρεαλιστικότητα την κάθε εποχή, από το 1880 και κάθε δεκαετία από κει και πέρα μέχρι τον πόλεμο του 40, αλλά και μεταπολεμικά. Τα ρούχα τους, τις συνήθειες του κάθε τόπου, τον τρόπο που μιλούσαν οι άνθρωποι, τα ήθη και τα έθιμά τους - διαφορετικά στην Ελλάδα και διαφορετικά στην Αμερική. Είναι πραγματικός άθλος κι η Ελένη Τσαμαδού τον εκπλήρωσε με απόλυτη επιτυχία.
Όμως πέρα από τη λογοτεχνική γλώσσα και τον πλούτο των ιστορικών και λαογραφικών στοιχείων, που σίγουρα εντυπωσιάζουν, η πλοκή της ιστορίας είναι εξίσου συγκλονιστική. Η περιγραφή των χαρακτήρων είναι άριστη κι η εμβάθυνση στην ψυχοσύνθεσή τους εντυπωσιακή. Έχοντας διαβάσει το βιβλίο, νιώθω ότι τους γνώρισα αυτούς τους ανθρώπους, τους συνάντησα, τους αγάπησα ή και τους μίσησα (όπως την Πιπίτσα για παράδειγμα).
Το τέλος της ιστορίας είναι συγκλονιστικό. Δάκρυσα από συγκίνηση, ένιωσα ν'ανατριχιάζω ως τα βάθη της καρδιάς μου.
Δε θέλω να πω περισσότερα λόγια. Ο Χορός των Μυστικών είναι από τα βιβλία που κλείνοντάς το, το κράτησα πάνω μου με τα μάτια κλειστά και ξαναέζησα όλη την ιστορία με το μυαλό μου. Μια ιστορία που, από τότε που το διάβασα, είναι αδύνατον να πάψω να σκέφτομαι...
Το να πω "συγχαρητήρια" στην κυρία Τσαμαδού, είναι πολύ λίγο. Θα πω μόνο πως υποκλίνομαι στο συγγραφικό της ταλέντο, το οποίο αποτελεί πρότυπο για μας τους νεότερους.
Μην το χάσετε αυτό το βιβλίο! Θα σας συναρπάσει!

3 Επιβιβάστηκαν:

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Εγώ σε ποιον πλανήτη ζω, μου λέτε;
Σας ανακάλυψα, ήρθα και μου αρέσατε πολύ πολύ.... Θέλω ώρα για να κάτσω να σας διαβάσω...
Θοδωρή, σιδερά μου, αχτιδούλα μου, Μαράκι μου, είστε υπέροχοι!
Μαρία μου, να σαι καλά για την πρόταση, και είμαι στη φάση που θα χρειαστώ καινουριο βιβλίο μες στην εβδομάδα!
Τα φιλιά μου!

Theogr ο κηπουρός είπε...

Καλώς μας ήρθες κόκκινη ομπρέλα σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.

Ανώνυμος είπε...

poly kalo