Ένα παραμύθι απο την ΑΧΤΙΔΑ!

Η ΒΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΤΑΧΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ

Η Βάσια ξύπνησε σήμερα χαρούμενη γεμάτη ανυπομονησία να πάει στη γιαγιά της μετά το σχολείο γιατί την περίμενε μία έκπληξη που την ονειρευόταν καιρό! Η γιαγιά της είπε στο τηλέφωνο ότι σήμερα θα ερχότανε από την κτηνίατρο το σκυλάκι που είχε ζητήσει σαν δώρο ,θα έμενε με τη γιαγιά και το παππού της γιατί το ήθελαν για παρέα, όμως θα ήταν δικό της και θα του έδινε εκείνη όνομα!

Η μέρα στο σχολείο της φάνηκε ατελείωτη

και όταν το μεσημέρι το σχολικό την άφησε στη στάση, αντίκρισε τη γιαγιά της χαμογελαστή να την υποδέχεται και να της βάζει στην αγκαλιά της ένα μικρό μαλλιαρό μπαλάκι !

Ένοιωσε μια γλυκιά τρυφερότητα να της γεμίζει τη καρδιά, Θεέ μου πόσο όμορφο ήταν! Δύο έξυπνα καφέ ματάκια, μια μυτούλα σαν κουμπάκι και τρίχωμα πυκνό , χρυσοκαφέ με σχεδόν ξανθές ανταύγειες

.-Θα το ονομάσω Κλώντη, κοριτσάκι δεν είναι γιαγιά; είπε η Βάσια !

Η γιαγιά χαμογέλασε και αγκάλιασε τρυφερά την εγγονή της.

-Αυτή λοιπόν θα είναι η Κλώντη μας Βάσια μου, θα σ’αγαπήσει όσο πολύ θα την αγαπήσεις κι εσύ και θα σου δώσει περισσότερο από ότι θα της προσφέρεις, μα πάνω απ’ όλα θα είναι το σκυλάκι σου!

Έτσι ήρθε η Κλώντη στη σπίτι και τα δωμάτια από τότε γέμισαν παντόφλες μισοφαγωμένες, μπάλες, κάλτσες που η Κλώντη έκλεβε με κάθε ευκαιρία από τα παπούτσια, μα το κυριότερο ήταν ότι καρδιοχτυπούσαν μήπως την πατήσουν καθώς μπερδευόταν μέσα στα πόδια τους για να παίξει..!

Η γιαγιά βρήκε τη λύση, της έβαλε ένα κουδουνάκι για να την ακούνε και η Κλώντη άρχισε να χοροπηδά και να προσπαθεί να το βγάλει, μάταια όμως.Τι ζημιές έκανε δεν μπορείτε να το φανταστείτε. Ακούραστη έτρεχε συνέχεια, έτρωγε ότι αντικείμενο έβρισκε μπροστά της μα το πιο αστείο ήταν όταν κατάπιε ένα μικρό κουβαράκι και της το τραβούσαμε από το στόμα ξετυλίγοντας το η τότε που χώθηκε μέσα στη μπότα της γιαγιάς και είδαμε και πάθαμε για να τη βγάλουμε!

Ήταν πραγματικά ένα ζημιάρικο σκυλάκι τελικά, μα ήταν τόσο γλυκό όταν σε κοίταζε, πόσο δίκιο είχε η γιαγιά, Από το σκυλάκι της η Βάσια έμαθε τόσα πολλά, έμαθε για παράδειγμα ότι τα σκυλιά ζούνε 15 χρόνια μόνο και ότι ένας χρόνος της ζωής τους ήταν 7 ανθρώπινα, δηλαδή ,έκανε τον υπολογισμό και βρήκε ότι η Κλώντη ήταν σαν ένα παιδάκι 3 ετών!

-Τώρα Βάσια καταλαβαίνεις γιατί κάνει τόσες ζημιές ,είπε η γιαγιά! Η απάντηση ήρθε από ένα δυνατό θόρυβο που έκανε το βάζο σπάζοντας στο πάτωμα. Προφανώς η Κλώντη προσπάθησε να μασουλίσει ένα παράξενο γι’ αυτήν λουλούδι που ήταν μέσα σ’ αυτό τώρα τρόμαξε κι’ αυτή από τη ζημιά της και κλαψουρίζοντας χώθηκε κάτω από το καναπέ!

-Αχ! Κλώντη τι θα κάνουμε με σένα;

Κάτι ακόμα που έμαθε η Βάσια μαζί του ήταν πόση προσπάθεια χρειάζεται για να το μάθει να μη λερώνει μέσα στο σπίτι και να τους το λέει όποτε χρειαζόταν με το δικό του τρόπο πηγαίνοντας στη πόρτα και ξύνοντας την με τα ποδαράκια του. Άραγε τα ίδια τράβηξε η μαμά της και από αυτήν ; Δεν τολμούσε να την ρωτήσει.. Έπρεπε συνέχεια να προσέχει το κουτάβι να μη φάει κάτι που δεν πρέπει όπως τότε που κατάπιε το μικρό κλαμεράκι που της έβαλε η γιαγιά στα μαλλάκια της στο κεφάλι για να μη μπαίνουν μέσα στα μάτια της γιατί ξέχασα να σας πω ότι η Κλώντη είναι ένα μικρό Γιόρκσαιρ που δεν θα μεγάλωνε πολύ με πολύ πλούσια μαλλιά, κάτι σαν την σφουγγαρίστρα της μαμάς της! Μία άλλη φορά έπεσαν στα δοντάκια της οι κλωστές που κεντούσε η γιαγιά και όταν το ανακάλυψαν ήταν πλέον αργά, είχαν γίνει ένα κουβάρι μόνο που είχαν και τη Κλώντη μέσα και έπρεπε να τις κόψει με το ψαλίδι για να την ελευθερώσει από αυτές!-Αχ! Τι ζημιές έκανες πάλι είπε απελπισμένη η γιαγιά, και έκανε πως τη κυνηγούσε με την παντόφλα όμως εκείνη πρόλαβε να κρυφτεί σε μια γωνιά και γάβγιζε κουνώντας την ουρίτσα της, δεν κατάλαβε ότι έκανε ζημιά, γι’ αυτήν ήταν ένα ακόμα παιχνίδι!

-Τώρα καταλαβαίνεις Βάσια πόση φροντίδα έχει ένα ζωάκι μέσα στο σπίτι; Όταν θέλουμε να πάρουμε ένα για παρέα πρέπει να το σκεφτούμε πολύ γιατί είμαστε πλέον υπεύθυνοι γι’ αυτό όπως μια μητέρα για το παιδί της!

Το πρωί η Βάσια ξύπνησε για το σχολείο και είδε ότι η Κλώντη κοιμόταν στα πόδια της και μόλις την είδε που ξύπνησε… άρχισε το πανηγύρι. Έκανε μισή ώρα να βρει τις κάλτσες της και μόλις έβαλε τη μία της άρπαξε την άλλη!

-Κλώντη κάτσε φρόνιμα, φώναξε η Βάσια και το σκυλάκι κρεμότανε από το μπατζάκι του παντελονιού της. Μέχρι να βάλει μέσα το σάντουιτς που της ετοίμασε η γιαγιά, η Κλώντη είχε βρει τη κασετίνα της και μασουλούσε το μολύβι της.

-Πω-πω! Πόσο άταχτη είναι γιαγιά, θα χάσω το σχολικό κλαψούρισε η Βάσια, η γιαγιά γελώντας πήρε στην αγκαλιά της τη μαλλιαρή μπαλίτσα και της τράβηξε τρυφερά το αυτάκι.

-Φρόνιμα Κλώντη, φρόνιμα ..η Βάσια πρέπει να φύγει τώρα για το σχολείο, μα μη στεναχωριέσαι θα έρθει σύντομα για να παίξετε ξανά γιατί είμαι σίγουρη ότι θα γίνετε αχώριστοι φίλοι εσείς οι δύο!